Farxod va Shirin 2qism

Sevinchi boyisi, nahot yana avvalgiday yura olaman! Qo`rquvi esa, yana kasalxonaga borishi.
O`sha xilor xidi bosgan xonalar.
Oppoq xalat kiygan do`ktr, xamshiralar, qancha-qacha dardman kishilar.
Bularning hamma-hammasi Shirinning qalbiga qo`rquv solar.
U yana o`sha ``endi yura olmaysan`` degan so`zlarni qayta eshitishdan qo`rqardi.
Lekin Farxodni samimiy qiyofasini ko`z oldiga keltirar, bu esa uning yuragini tinchlantirib qo`rquvini aritar edi.... Onasi bomdod nomozini o`qish uchun turganidan keyin Shirin ham o`tirib oldi.
Diqqat bilan onasining ibodatiga qulog` solib o`tirar edi.
Onayi zor, eng ezgu tilaklar, ko`zida yosh bilan.
Notanish yigitning haqqiga duvo qilardi.
Hammasini eshitib turgan Shirin ham qo`llarini duvoga ochdi.
Ohirida qizining dardiga shifo so`rab ibodatini tugatdi.... - Assalom a`laykum oyijon ibodatiz qabul bo`lsin. - Aytganing kelsin qizim.
Nega vahli turib olding? - Uyqum kelmadi! Oyijon halizamon Farxod aka kelib qolishadi.
Oppoq ko`ylagimni olib bering! - Ho`p bo`ladi, qizalog`im! -onasi hursad bo`lib ketdi.
Chunki qizi Farxodni kelishiga chiroyli kiyinib olmoqchi ekananligini allaqon sezgan edi.... Endigina nonustaga, o`tirishgan edi.
Ko`cha eshik taraqladi.
Onasi boshini ko`tarib, oynadan qaradi. - Qizim Farxodjon kelibdilar! -degancha shoshib chiqib ketdi. Shirin joyida o`tirar ekan.
Hayajondan yuragi entikar, ko`zlarini eshikdan uzmas edi. Farxoda asta uy ichiga kirdi.
O`zi bilan faraxbahsh tongning, iliq nafasi olib kelganday, Shirinning qalbida o`zgacha bir muhit paydo bo`ldi. - Assalomu a`laykum Farxod aka! - Va`alaykum assalom, Shirin qalaysiz? - Yaxshi! -Shirin xonaga kirgan onasiga bir qarab qo`ydi. - Ona tayyormisizlar ketamiz, mashinani tor ko`chaga olib kirdim.
Yo`lni to`sib qolmasin! -dedi Farxod. - Ha tayyor! -onasi Farxod nimani nazarda tutgani sezib darov Shirinni ko`tarishga chog`landi. - Maylimi! Agar Shirin ho`p desalar o`zim mashinaga olib chiqaman! -dedi. Onasi avval qiziga so`ng Farxodga bir qarab oldida:
- Mayli o`g`lim! -dedi. Farxod asta Shiringa yaqinlashdi.
Shirin bir qo`lini ko`tarib, Farxodni yelkasiga qo`ydi.
Farxod bir qo`lini Shirinni yelkasidan, ikkinchisini tizzalari tagidan o`tgazib, yengil harat bilan ko`tarib oldi.
Asta xovliga chiqar ekan, qo`lidagi Shiringa ko`z tashlab qo`yardi.
Uzun qora sochlari, chiroyli taralgan.
Egnidagi oppoq libosi o`ziga juda yarashgan.
Farxodning narzida, Shirin huddi falaklarda uchib yurgan malakday.
Unga botinib qarashning o`zi katta gunohday bo`lib tuyuldi.... Hammalari mashinaga o`tirishdi.
Farxod ortiga o`g`rilib, asta jilmaydi. - Manabuni olib qo`ying, dori darmonga ishlatasiz.
-dedida bir dasta paketga o`ralgan pullni uzatdi. - Yo`q, rahmat o`g`lim kerag emas! - O`g`lim deysizu rat etasizmi? -Farxod pullni uzatib turaverdi. - Ahir o`g`lim! -onasi hijolat tortib pulni oldi.
- Keragi yo`g` edi.
Shirinxonni nafaqa pullarini (nogironlik nafaqasi) yig`ib qo`ygan edim! - U pullarga Shirinning o`zlariga ishlatarsiz.
Qani duvo quling yo`lga chiqishimizdan avval! -Farxod ortiqcha gaplarga nuqta qo`yib qo`lini duvoga ochdi. - To`leyiz baland bo`lsin.
Birni bersangiz mingni oling....
-onasi uzoqdan-uzoq duvo qildi.... Kliknikaga yetib kelishdi.
Shirinni shinam xonalardan biriga joylashtirdilar.
Farxod o`zi yugur-yugur ishlarni to`g`irlab bo`lgach xonaga kirdi. - Ona, Shirin endi man ketishim kerak! - Ketasizmi? -Shirin tajublandi. - Tez-tez kelib turaman.
Shirin siz qo`rqmang opamdan iltimos qildim halizamon kelib qoladilar.... - Opangiz? - Opam ham jarroh, faqat o`zimizda Paliknikada.
Iltimos qilgan edim o`z xisobidan tatil oldilar.
Sizga opam qarab turadi! -dedi. Onasi yana biroz hijolat tortdi. - Opangizni ovora qilibsizda o`g`lim! - Yo`q hijolat tortmang, opam juda yaxshi ayol bir og`iz aytgandim yo`q demadi.
Har qal o`z kaspida.
Mayli man yana kelaman! -deb esh tutquchini uchladi. - Qachon kelasiz? -Past ovozda shivirladi Shirin.
Ammo onasidan uyalib yuzi qizardi.
Farxod ham eshitib asta ortiga o`grildi. - Ertaga kelaman! Farxod mashinada uyga qaytar ekan.
Faqat bir narsani tezda bankka borib, kerakli pulni olishni o`ylardi. O`ylab ham o`tirtmadi, bankdan kridit oldi.
Agar bu pullarni vaqtida to`lay olmasa.
Ishlari orqaga ketishi, xatto bankirot bo`lishi ham mumkun.
Ammo unga bu narsalarni qizig`i yo`q, u faqat Shirinning tuzalib ketishini o`ylardi xolos.... Shirinni bir necha kun aperatsiya tayorlashdi.
Nihoyat aperatsiya qilinadigan kun keldi.
Farxodni telifoni jiringladi.
Opasi aperatsiya boshlanayotganini aytdi.
Ammo Farxod haliham kabinetidan chiqib keta olmayabdi. Yana bir qo`ng`iroq. Opasidan, aperatsiya boshlanganini aytdi.
Askiga olib bugun solig`dan kelishgan.
Nihoyat hammasini tugatib endi mashinaga o`tirgan edi.
Yana qo`ng`iroq! Opasidan tabriklab aperatsiya yaxshi o`tganini aytdi.... Farxodning quvonchini cheki yo`q.
U kliknikaga yetib keldi.
Sabirsizlik bilan uyoqdan buyoqqa yurib, Shirinni palataga olib chiqishlarini kutmoqda edi.... Nihoya hamshira, kelib Shirin ko`zini ochganini palataga olishganini aytdi.
Sevinganidan hamshirani cho`ntagiga biroz pul soldida o`zi palatga yugurdi.
Shirin iliq tabassum bilan kutib oldi.
Hissiyotga berib ketib, Shirinni yanoqlaridan, peshonasidan bir ikki bor o`pib oldi.
Hissiyotga berilib, Shirinni biroz uyaltirib qo`yganini keyin sezdi.
Ammo bundan har ikkisi ham hafa bo`lishmadi.... Asta kunlar-haftalarga, haftalarlar-oylarga ulanib boraverdi.
Duvo bilan el ko`karar deganlariday, Farxod hech qanday talofat ko`rmadi.
Aksincha ishlari yurishgandan yurishib boraverardi.
Buyog`da Shirin ham asta oyoqqa turib yura boshladi.
Avvaliga har bir qadam bosishi qotib qolgan paylariga o`ta qattiq og`riq berar.
Shunga qaramay Farxodning ham manan, ham moddiy ko`magi ostida oyoqqa turib borardi.
Bir yarim yil deganda hassani tashlab o`zi yuradigan bo`ldi.... Shirin erta tongda turib ko`chalarni supirayotgan edi.
Ko`chani boshiga Farxodni mashinasi kelib to`xtadi.
Mashinadan tushayotgan Farxodni ko`rib ko`zlari chaqnab ketdi.
Farxod oldiga keldi salomlashishdi.
Farxod supirilgan ko`chaga qarab jilmaydi. - Shirin sizga yarashar ekan! - Nima? - Kelin bo`lish! -dedi.
Shirinni asta yuzi qizardi bu xolatdan chiqish uchun:
- Farxod aka uyga kiraylik nonushta qilamiz! -dedi. - Ertaga opam bilan kelsak maylimi? - Sizni tushuna olmayabman? - Sovchilikka....
Avval sizni fikrizni bilay degandim Shirin? Shirin buni kutmagan edi.
Shunga biroz ikkilanib qoldi. - Shirin sizga bosim o`tgazgim yo`q.
Ko`nglingiz boshqada bo`lsa tortinmang aytavering.
Sizdan hecham hafa bo`lmayman! -dedi. Shirin asta jilmaydi. - Roziman, qolgan ihtiyor oyimda! -dedi. Farxod Shirinni roziligini olgach tezda ortiga qaytdi.... Bu taklifdan keyin Shirin ko`p oylandi.
Negadur ko`nglida qo`rquv bor.
Farxodni o`ziga yurak yutib aytmagan bo`lsa ham uni sevishini biladi.
Ammo hali oyla qurishga tayyor emasligidan biroz cho`chirdi.
Shularni o`ylab onasiga Farxodni taklifini aytdi.
Onasi bundan sevindi, albatta bir kun Farxoddan sovchilar kelishini