Qasoskor

Qasoskor - Bek, bir haftadan so'ng Andrey poytaxtga tashrif buyuradi.
Uni kutib olgani sen borasan, shartnoma imzolab qaytasan, kotta miqdordagi pul bilan, o'ta hushyor bo'l dushmanlarimiz talaygina.
Senga Ilyos xamrohlik qiladi. - Xo'p! Xo'p desangiz, men o'zim.
Xammasini aytganingizdek qilaman! - Seni bilaman.
Lekin.... - Uddalayman. Bek Mardonboyning yakkayu-yagona farzandi.
"Olmos" laqabi bilan, qoradori savdosida o'z mavqeyiga ega bo'lgan Mardonni, barcha ishlarini amalda bajaradigan, eng ishonga odami ham edi.
Puling ko'p bo'lsa do'stu-dushmaning ham yetarlicha topilarkan.
Shu qatori Mardonning ham dushmanlari yo'q emas edi.
Bular orasida, o'tmishdagi shaxsiy adovati tufayli, otishga o'qi, ko'rishga ko'zi yo'q inson Jamolboy ham bor edi.
Mardon va Jamol, bu ikkisi hamisha xamma vaqt bir-biridan xadiksirab yurar, qilayotgan ishlarini ham mahfiy tarzda olib borishardi.
Shuning uchun xozir ham Mardon, Bekdan xavotirda edi.
Bek esa uddaburon, tishlagan joyini qo'yib yubirmaydiganlardan.
Ishni ham boshladimi, ohiriga yetkazmasdan qo'ymas edi.
Balki shuning uchun ham Mardon bazi xollarda unga ishonch bildirib turardi. ***** O'tmish 1971-Yillar.... Mardonning dadasi Qodir aka hamda Jamolning dadasi Jalil aka, ikki bojalar to'ylarini 5 yilligini nishonlash uchun Jamollarnikiga ikki oila yeg'ilishdi.
Bazmu jamshid avjida, hamma hursand yozilgan dasturxon ustida uzoq suhbat, hazil-huzillar bilan nozu nematlardan istemol qilib vaqt ham alla maxal bo'lganini unutib qo'yishgandi. - Endi bizga ruhsat, boraylik kech tushib qopti. "Nigora Mardoni oyisi" gapga gap qo'shib ruhsat so'rab, eriga ketishimiz kerak degandek qarab ko'zlarini eshik tomonga ikki bor harakatlantirib qo'ydi. - Muncha shoshilasizlar? O'tiribmizda mana xonalar ham bor bugunchalik qolsalarin ham bo'ladi.
"Nargiza, singlisiga javob berdi" - Raxmat opa, boshqa safar endi.
Uy ham yolg'iz. - Kelin? borasizlarda o'sha uyilaga.
Biz bugun bojam bilan bir otamlashaylik hursandchilik kunda.
"Jalil, hotinini singlisiga" - Bo'lmasa sen boraver, men ortingdan boraman.
"Qodir hotiniga" Nishonlasak nishonlabmizda nima dediz boja? "so'ng bojasi Jalilga qarab" - Man ham shuni aytamanda boja! - Xo'p mayli, ko'p ichib yubormang faqat, yana uyimizni topolmay turmang)) Deya Nigora Mardonni kiyimlarini kiygizdida qo'lidan ushlab, Eshik tomon kuzatayotgani ketayotgan opasi Nargiza bilan eshikni oldigacha kelgach hayirlashib uyi tomon ravona bo'ldi.
Nargiza ortiga qaytganda ikki boja tomoqlarini ho'llashni boshlab yuborishgan ekan.
Ularga halaqit bermay degan maqsadda. - Dadasi man charchadim, sizlar bemalol! Deb o'g'li Jamolni yotog'iga yotqizib, o'zi esa spalniga kirib ortiqcha kiyimlarsiz uhlashga odatlangancha oppoq badanini ko'z ko'z qilib, onadan tug'ilgan go'dakdek bo'lib oldi.
Oyna oldida tik turib, ko'kraklarini pastki tomonidan tepaga biroz ko'tarib, erim bugun ham yaramasa kerak degancha, kerishib qo'ydide joyiga yotib uyquga ketdi.
Mehmonhonada esa qadah so'zlaridan so'ng ikki stakanni bir biriga "tring" etgan ovozlari eshitilib, qadah ko'tarilib ichilganda ikki bojani ko'zlari tomoqdan silliq o'tayotgan ichimlikdan bir zum yumilaverib ichimlik o'z tasirini ko'rsata boshlagandi.
Qodir uyga borishni vada qilib qo'ygani uchun, Jalil ikki qadah ko'tarsa, u bittani maydalab ikkitaga sherik bo'lardi.
Bu hol bir necha marta takrorlanib, ikki shisha aroq bo'shab uchinchisi yarimlab qolgandi.
Jalilni kayfi yuqori cho'qqiga chiqib ulgurgandi, jiddiy gapga ham bazida jimlikka ham qotib kulardi.
Qodir esa shira kayf edi.
Muhtojligi sezib hojatga borish uchun o'rnidan ko'tarilgan Qodir, Jalilga sinchalog'ini ko'rsatib qimirlatib kalidor bo'ylab yurib eshigi 75% ochiq turgan spalni oldidan o'tib ketayotib, tamir talab derazaning, siniq oynasidan yangi to'lishga oy nuri kesiq oyna yordamida, tanasini butunligicha yopmaga par to'shakdan mo'ralab nafas olayotgandek qayni singlisini ko'kraklarini pushti rangdegi so'saklarini ko'rdiyu, bir yutinib qo'yib o'tib ketdi.
Hojatga kirib yengil muhtojini qilib, ortiga qaytayotganda ham biroz oldingidek holatga tushdiyu o'tib ketdi.
Birinchisida indamagan Qodirni uchinchi oyog'i holat takrorlanganda esa, borligini eslatib qo'zgalib qo'ydi.
Buni sezib niyyati buzilgan Qodir ortiga qaytganda bojasi Jalil hurrak otib uxlab qolgan ekan. - Boja? Bojaaa? Javob xa diganda kelavermagach, uxlab qolganiga ishonchi komil bo'ldi.
Ortiga qaytib " Bugun sani o'zga olamga olib kiraman" deb shimini ustidan, uchinchi oyog'ini ushladi.
Oz bo'lsa ham mastligi uchun o'zini erkin his qilardi.
Honaga kirib shosha pisha kiyimlarini yechdiyu, to'shakni chetga surib Nargizani ustiga chiqib labiga labini bosib oldi.
Uyqisi sergak bo'lgani uchunmi yoki tanasida broz og'irlik, labida labni his qilib cho'chib uyg'ongan Nargiza, ustidagini o'z eri deb o'ylab uyqisirab labini harakatlantirib javob qaytarishni boshladi.
Aroqni hidi borligi uchun, o'z erini taftini sezmagan.
Ko'zlari kotta ochiq bo'lishiga qaramasdan, juda ham yaqin masofada ehtiroslarini qozg'atayotgan insonni hech shubhasiz eri deb o'ylardi.
Qodir esa pishshillab nafas olgancha ish bajarardi.
Nargiza bu harakatlardan tetiklashib qolgandi. - Jalil aka? Bojezi jonatvordizmi ishqilib? Ehtrosli ovoz bilan sergak tortib aytdi.
O'rtadegi sukunatni mastlikka yo'ydi.
Bir zumda hayolida jonatmasdan bu ishni qilmaydi mani erim deb o'ylab ham ulgurdi.
Endi bor etiborini lazzat olishga qaratib " mmm aah " deya hayolidagi eriga kuch bag'ishlay boshladi.
Qodir bu orada tajribasini yetarlicha ko'rsatib, Nargizani ikki oyog'i o'rtasidegi qin teshigiga, o'zini qilichini to'g'irlab tiqib oldi. - Aaaah dadasi, kirdiyuv ovunchog'im mmm bo'larkanu! Qattiq og'riqdan, yoki erini xich bunday jadal sikishiga ko'nikmagan Nargiza "ko'proq aroq ichib tursez bo'larkan" digan jumlani ichida aytdi.
Hayolidagi erini bo'ynidan quchoqlab, yelkasidan tishlab. - Aaaah aaaaay mmm, sekinroq dadasi narigi honadegi bolani uyg'onishiga sababchi qib qoyasiz xozir aaaaaay.
Deb turmush qurganidan buyon bo'layotgan aloqalarni ichida eng yaxshisini o'tkazardi.
Qodir esa hotinini amidan torroq, ovozidan yoqimliroq, yoshroq, singlisini dirrillatib sikardi.
Nargizani niyyati ketib qolgan shekili, narigi honadegi bola emas.
Mehmonhonadegi asl eri boshini og'rig'idan, yoki ochiq eshiklardan yugirib chiqib teshik qulog'iga kirayotgan tovushlardan uyg'onib ketdi.
Nima bo'layotganini anglolmas edi.
Tanish ovoz, lekin o'sha ovozni chiqarishga o'zi yordam bermayotganidan hayron edi.
Kayfi ham o'chib ketdi.
O'rnidan turib oyoqlari chalmashib bo'sa ham spalniga yetib kevoldi.
Ichkaridegi holatni oy nurida hira-shira ko'rib ularga yaqinlashdi.
Nargiza esa hayolidagi erini bo'ynini tishlagancha yumuq ko'zlarini ochib, holatni o'zgartirmoqchi bo'lganda, ko'ziga sharpa aslida esa "asl eri" qarshilarida turardi. Qodir kutilmaganda boshiga tushgan qattiq zarbadan, o'zini yo'qotib Nargizani ustiga hushidan ketgancha yeqildi.
Nargiza bu sharpa emasligiga ishonch hosil qilgach, holsiz ustiga yotib qolgan